پس از اتمام دوران دبیرستان و گذراندن دوره های زبان انگلیسی در موسسه شکوه تهران در سال 1355 و با قبولی در امتحانات کنکور و ورود به مجتمع دانشگاهی فنی و مهندسی در رشته برق عزم داشتم رشته ام را در دانشگاه پلی تکنیک (امیر کبیر فعلی) ادامه دهم که در سال 1357 انقلاب اسلامی رخ داد و تمامی دانشگاههای کشور تعطیل گشت. در سال 1357 در کمیته امداد امام خمینی (ره) در قسمت تحقیق خانواده شهدا همکاری داشتم و در سال 1358 وارد آموزش و پرورش شدم و چندین سال در رشته دینی و زبان انگلیسی به تدریس مشغول شده و بعنوان مدیر مدرسه و همکاری با معاونت منطقه 14 تهران مسئولیت پذیرفتم. از سال 1352 به بعد گرایش بیشتری به مسائل مذهبی و علاقه به مطالعه کتب دینی پیدا کردم و با حضور در مجالس سخنرانی آیات عظام مکارم شیرازی، سبحانی، مجتبی تهرانی، نوری و عبید زنجانی که هر کدام جلسات جداگانه ای در تهران داشتند بهره مند شدم. در ابتدای انقلاب اسلامی با استاد علی صفایی حائری آشنا شدم که حاصل این آشنایی بینش جدیدی بود که نسبت به مذهب و دین در من ایجاد شد و با عمق بیشتری مسائل دینی را دنبال کردم و موجب ورود من به حوزه علمیه مجتهدی تهران در سال 1361 و سپس هجرت به قم در سال 1362 و ادامه  تحصیل در حوزه  علمیه قم گردید. ادبیات را نزد اساتید: علوی طالقانی، مدرس افغانی، عرفان و اصول و فقه را نزد اساتید: فاضل، محمدی، محامی، محفوظی، موسوی تهرانی، پایانی، و آشیخ علی پناه و دروس خارج را نزد آیات عظام : وحید خراسانی، فاضل، آشیخ جواد تبریزی، مکارم شیرازی و علی صفایی حائری تلمذ نمودم. و چندین سال هم از محضر درس تفسیر آیةالله جوادی آملی بهره مند شدم. در طول دوران تحصیلات حوزوی کار تحقیق با گروهی از دوستان در موضوعات: تاریخ، عرفان، تعلیم وتربیت و روانشناسی و تفسیر را دنبال کردم. از سال 1369 به بعد در دو مقطع تدریس و تبلیغ علوم اسلامی در دانشگاههای تهران، امیر کبیر، علم و صنعت، شریف، علامه، شیهد بهشتی، خواجه نصیر الدین، شیهد مدرس، علوم پزشکی، دانشگاه قم و در استانها دانشگاه بوشهر، شیراز و قزوین پرداختم و چندین بار بعنوان مبلغ و استاد نمونه از طرف نهاد رهبری در دانشگاهها انتخاب شدم. و همچنین در مدرسه امام خمینی (ره)  و حوزه خواهران و دانشگاه باقرالعلوم (ع) قم به تدریس دروس حوزوی پرداختم.